W oczekiwaniu na nasze miejsce...

Wszyscy czekamy, wszyscy tęsknimy więc niech pomoże nam przepiękny wiersz Kasi Bembinow:

Oczami wyobraźni na posłańców wiosny już wyglądam, których dźwięczny klekot budzi mnie z zimowego snu.

Z tęsknotą patrzę w niebo, by móc wzbić się w powietrze i razem z nimi skrzydła rozpościerać.

W tej długiej drodze je wesprzeć. Oddaję się pełni rozkoszy szybując wraz z nimi.

Do celu, do gniazd - gdzie młodzik przed rodzicem klęka, gdzie radość jak splątane gałęzie z rozterka się miesza.

Tam wracam, gdzie one, by zwolnić z nimi.... zrównać się...i by osiąść po miesiącach pustki i ciszy - Tam gdzie moje miejsce.

Dziękujemy Kasiu !